om naar Lorena te kijken, moet de vierdelige docuserie op Amazon over de zaak van Lorena Bobbitt en haar man, John Wayne Bobbitt, worden ondergedompeld in de niet al te verre geschiedenis van hoe we denken over huiselijk geweld. De serie begint met de primal cut: op 22 juni 1993, nadat Bobbitt dronken thuis kwam en zijn vrouw verkrachtte, ging ze een glas water halen uit de keuken, neemt een mes en snijdt de penis van haar slapende (of verduisterde) echtgenoot af. Ze heeft geen herinnering aan het incident, maar herinnert zich wel dat ze het afgehakte lid mee nam, het uit het autoruit in een veld gooide en naar de manicuresalon Reed waar ze werkte en sliep op de parkeerplaats in haar auto. Er is een uiterst onhandig moment in de serie waar John staat in het veld waar zijn penis werd gevonden samen met de eerste hulpverleners die het naar het ziekenhuis brachten om opnieuw te worden bevestigd. Het is een van de weinige momenten waarop hij berouwvol lijkt in een verhaal waarin hij ongetwijfeld de schurk is.
de opschudding na Bobbitts daad van echtelijke wraak verdeelt te netjes langs geslachtsgrenzen. De mannelijke talking heads in de serie—en mannen op het moment—rommelen over en weer om de gruwel van wat ze deed beschrijven, alsof er geen erger lot denkbaar voor een man. Vrouwen zien het incident heel anders. In plaats van walging te uiten over wat Lorena deed, vroegen ze waarom ze dat mes pakte. Vrouwen begrijpen dat er een verhaal achter de daad zit, een verhaal van herhaalde mishandeling, mishandeling, psychologisch bagatelliseren en verkrachting dat haar dwong om te doen wat ze deed. Waar mannen een gruwelijk geïsoleerd incident zien, begrijpen vrouwen dat dit slechts een sensationeel plotpunt is in het verschrikkelijke maar bekende verhaal van een buitengewoon gewelddadige relatie.Het meest opmerkelijke aan Lorena is Lorena zelf. Nu hertrouwd met kinderen, haar gezicht is zachter, haar haar recht en blond, en ze straalt een rustig vertrouwen uit. Haar kleren zijn smaakvol, haar make-up ingetogen en vleiend. Deze vrouw lijkt en klinkt niet als de vrouw die getuigde in twee processen.: een waarin John Babbitt werd beschuldigd van echtelijke aanranding en vrijgesproken, en haar proces voor kwaadwillige verwonding, een aanklacht waarvan ook zij werd vrijgesproken. In de getuigenbank, vooral in haar proces, was ze begrijpelijkerwijs emotioneel, vaak huilend als ze haar afschuwelijke huwelijk beschreef (de politie werd zes keer gebeld als reactie op de ruzies van de paren). Toch is ze nooit uit de hand gelopen, nooit hysterisch. John Babbitt beweert dat ze hem ook sloeg, maar er is geen twijfel waar het echte geweld vandaan kwam. Buren, vrienden, zelfs een van haar manicure klanten beschrijven Lorena ‘ s kneuzingen en andere verwondingen. Maar de Lorena Bobbitt van de jaren 1990 was niet deze zelf bezeten vrouw die we zien worden geïnterviewd. Haar haar was donker en overvloedig, met lange pony en krullen cascading langs haar rug. Haar kleren waren eenvoudig maar goedkoop kijken, en ze had nog de nuances van het Engels beheersen. Maar er is geen manier om te kijken naar haar getuigenis en niet worden bewogen: ze vaak huilt als ze betrekking incident na incident van slaan, ruzie, batterij, en verkrachting.
***
natuurlijk, geen huwelijk begint zo lelijk. John en Lorena ontmoetten elkaar op een dansfeest voor soldaten-John was een marinier in die tijd, Lorena was een jonge vrouw uit Ecuador via Venezuela die naar de VS was gekomen voor een beter leven (vanwege haar etniciteit, ze werd een “warmbloedige Latina vrouw” en soortgelijke door de pers genoemd). Ze woonde samen met familievrienden en leerde Engels door soaps te kijken. Ze gingen tien maanden uit en trouwden toen Lorena pas 20 was. “Ik was verliefd op hem”, zegt ze eenvoudig. Al hun data waren begeleid, en omdat Lorena een streng katholiek was, hadden ze geen seks voor het huwelijk. John had moeite met het houden van een baan nadat hij werd ontslagen uit de mariniers, terwijl Lorena werkte als manicure en body waxer in een lokale salon in de buurt van hun huis in Manassas, Virginia. Maar Lorena staat niet stil bij de goede tijden van het koppel, als die er waren. In plaats daarvan biedt het een leerzame achtergrond in de Amerikaanse genderpolitiek in de vroege jaren 1990: Clarence Thomas ‘bevestiging hoorzittingen, waarin Anita Hill’ s zeer specifieke en verontrustende beschuldigingen van seksueel wangedrag werden afgewezen en Thomas werd een hooggerechtshof rechter. Dan was er de William Kennedy Smith verkrachtingszaak, die eindigde in Smith ‘ s vrijspraak ondanks vernietigend bewijs en getuigenis. Er waren in 1992 wijdverbreide beschuldigingen van intimidatie en seksueel wangedrag in het Amerikaanse leger. En toen kwam Lorena Bobbitt.
hij zei dat als ze probeerde hem te verlaten hij haar zou laten uitzetten of vermoorden. Doodsbang geloofde ze hem.
toen het huwelijk zuur werd, werd het echt gestremd. John sloeg haar vaak. Hij dreigde haar uit te zetten als ze hem wilde verlaten. Hij dwong haar om seks te hebben—vooral anale seks—tegen haar wil. Toen ze per ongeluk zwanger werd en de baby wilde, dwong hij haar tot een abortus. Gezien Lorena ‘ s Katholieke geloof, zegt ze: “echtscheiding was een mislukking. Ondertussen herinneren John ‘ s vrienden zich dat hij zei dat hij graag meisjes liet kronkelen en schreeuwen en laten bloeden en om hulp riep, en dat gedwongen seks hem opwond.”Lorena werd doodsbang voor haar man. Alle van de klassieke tropes van misbruik verschijnen: ze dacht dat hij zou veranderen. Hij zei dat als ze hem zou verlaten hij haar zou laten uitzetten of vermoorden. Doodsbang geloofde ze hem.
hoewel het incident in het begin van Lorena wordt beschreven, kleurt het begrijpelijk de hele reeks. Babbitt wisselt tussen direct praten en een studie in eufemisme. Wanneer het tijd is voor Lorena ‘ s advocaten om een verdediging op te zetten tijdens haar proces, zegt een van hen, “het was van zijn penis dat ze niet kon ontsnappen.”Lorena is een studie in castratie angst. De filmmakers doen er goed aan om de mediahysterie rond de zaak te herscheppen, zowel ten tijde van het incident als later: een van de pratende hoofden maakt zich zorgen dat Bobbitt misschien moet gaan zitten om te plassen als een vrouw, alsof dat het ergste lot is dat een man zich kan voorstellen. Een andere man beweert dat wanneer de chirurgen Bobbitt ’s penis opnieuw vastbinden, ze” zijn waardigheid herstelde. Bobbitts broer beweert dat Lorena ‘ s misdaad erger was dan de dood.”Er vindt veel discussie plaats rond Bobbitt als een egoïstische minnaar, alsof dat een goede reden was voor Lorena om te doen wat ze deed. Zo belichaamt de fallus letterlijk de mannelijkheid die Bobbitt tegen zijn vrouw gebruikt, evenals de misdaad die ze tegen hem heeft begaan, en als je de mediahysterie gelooft, een macht die andere vrouwen kunnen uitoefenen tegen de misbruikende mannen in hun leven. Lorena herinnert zich dat hij een vrouw hoorde zeggen: “iemand heeft eindelijk gedaan wat ik altijd al wilde doen.”Die vrouw—en er zijn vele anderen in de documentaire-sprak voor onnoemelijke anderen die hebben gefantaseerd over het ontsnappen aan echte fallische macht.
***
de zaak Bobbitt werd ook een media sensatie omdat het samenviel met de komst van de 24-uurs-nieuws cyclus en tabloid TV. Geen camera ’s waren toegestaan in John’ s proces, maar ze waren toegestaan in Lorena ‘ s. hoewel ze werd aangeboden een pleidooi deal, Lorena weigerde om het te nemen als ze vreesde dat het haar immigratiestatus in gevaar zou brengen, en als ze toegeeft aan een misdrijf zou ze nooit een Amerikaans staatsburger te worden; in plaats daarvan, ze geconfronteerd tot 20 jaar in de gevangenis. Lorena ‘ s zaak introduceerde de wereld bij het mishandelde vrouwen syndroom als verdediging. Omdat haar advocaten moesten bewijzen dat ze handelde op een onweerstaanbare impuls, ze Draven deskundige getuigen om de gemoedstoestand van een vrouw die was mishandeld door haar man uit te leggen. De verdediging beweert dat mishandelde vrouwen lijden aan PTSS en een laag zelfbeeld. Ze zijn niet alleen bang voor wat hun echtgenoten hen in het heden aandoen, maar dat er geen ontsnapping is, geen toekomst zonder misbruik. De mishandelde vrouw ziet geen uitweg, en ze heeft het niet mis: van de vrouwen die misbruik relaties verlaten, ze zijn het meest waarschijnlijk om te worden gedood door hun misbruiker binnen de eerste zes maanden van het doen. Terwijl de staat beweerde dat Lorena ‘ s misdaad een “berekende daad van wraak” was, was de verdediging “ze knapte” vanwege cumulatief misbruik. Lorena zegevierde (ze was een” goede getuige ” volgens een van de advocaten, wat betekent dat ze niet gek leek in de getuigenbank), maar omdat ze een psychiatrische verdediging gebruikte, moest ze 45 dagen opgesloten worden in een psychiatrisch ziekenhuis, de Central State Hospital Maximum Security Forensic Unit. Een van de advocaten beschreef het als een “old time psych hospital …een soort van gevangenis.”Om te vertrekken, moest ze worden vrijgesproken door een psycholoog en psychiater. John Bobbitt, na zijn vrijspraak, liep gewoon weg.
om te vertrekken moest ze worden goedgekeurd door een psycholoog en psychiater. John Bobbitt, na zijn vrijspraak, liep gewoon weg.Kim Gandy, hoofd van het National Network to End Domestic Violence, zegt: “de Bobbitt-zaak kwam op een moment dat het strafrechtelijk systeem huiselijk geweld en aanranding niet serieus nam.”Mensen die werken aan huiselijk geweld greep de Bobbitt processen als een manier om de verwaarloosde kwestie te werken in een publieke dialoog. Time Magazine zette een varken in een pak op zijn cover met de kop, ” zijn mannen echt zo slecht?”Joe Biden introduceerde een wetsvoorstel ter bestrijding van huiselijk geweld genaamd de Violence Against Women Act, die enkele jaren later werd aangenomen. Het was het eerste stuk wetgeving om fondsen toe te wijzen voor zaken als opvanghuizen voor vrouwen.
dus op die manier was de Bobbitt-zaak een overwinning voor mishandelde vrouwen. En toen Lorena uit de schijnwerpers kwam en zo snel als ze kon een rustig leven inging, bleef John Wayne Bobbitt zijn bekendheid verhandelen. Hij kwam regelmatig voor in de Howard Stern show. Hij heeft een penisvergroting. Hij deed porno. Hij werd beschuldigd van misbruik van zijn volgende drie vriendinnen. Hij smeekte Lorena om terug samen met hem in brieven en sms ‘ jes (hij stuurde zelfs haar Valentijnskaarten), zeggen dat ze veel geld kon verdienen als ze verzoend en een baby. Hij werkte een tijdje in een bordeel genaamd Het Konijnenhuis als een soort begroeter, of Mascotte, totdat de eigenaar en de prostituees moe van hem werden. Zoals een van hen zegt, zo ongeveer samenvattende de Bobbitt zaak, “snijd een miljoen clits af in Afrika, en niemand hoort een woord. Een lul eraf snijden en het hele land stopt.”Ze pauzeert en voegt er met meer dan een vleugje berusting aan toe:” Het is een mannenwereld.”