o naszej kolekcji Emily Dickinson
po lewej stronie znajdują się 3 tomiki poezji wydane przez rodzinę Emily po jej śmierci. Wielu w środowisku akademickim uważa, że te książki były źle zredagowane i nie są zgodne z wizją Dickinsona. Niezależnie od tego, są to najbardziej znane wersje dla ogółu społeczeństwa, wersje najczęściej nauczane w szkole. Wymieniliśmy również niektóre z jej bardziej popularnych wierszy indywidualnie. W sumie nasza kolekcja Emily Dickinson składa się z ponad 400 wierszy.
Emily Dickinson biografia
Emily Dickinson (1830-1886), „The Belle of Amherst”, Amerykańska poetka, napisała setki wierszy, w tym „because I Could not Stop for Death”, „Heart, we will forget him!”, „Jestem nikim! Kim jesteś?”, oraz ” Wild Nights! Dzikie Noce!”;
Dzikie Noce! Dzikie Noce!
Gdybym był z Tobą,
dzikie noce powinny być
naszym luksusem!
daremne wiatry
do serca w porcie, —
zrobione z kompasem,
zrobione z wykresem!
wiosłowanie w Edenie!
Ah! morze!
moglbym ale moor
to-night in Thee!
wśród innych tak uznanych poetów, jak Walt Whitman, Emily Dickinson jest uważana za jedną z najbardziej oryginalnych amerykańskich poetów XIX wieku. Znana jest z niekonwencjonalnego łamanego licznika rymów i użycia kresek i losowej kapitalizacji, a także twórczego wykorzystania metafor i ogólnie innowacyjnego stylu. Była bardzo wrażliwą kobietą, która kwestionowała purytańskie pochodzenie swojej kalwińskiej rodziny i wnikliwie zgłębiała własną duchowość, często w przejmującej, głęboko osobistej poezji. Podziwiała dzieła Johna Keatsa i Elizabeth Barrett Browning, ale unikała kwiecistego i romantycznego stylu swoich czasów, tworząc wiersze o czystych i zwięzłych obrazach, czasami dowcipnych i sardonicznych, często odważnie szczerych i oświetlających wnikliwy wgląd w ludzką kondycję. Czasami określana jako pół-inwalida, pustelnik, introwertyk ze złamanym sercem lub neurotyczna agorafobia, jej poezja jest czasami ponura, a czasami radosna i uroczysta. Jej wyrafinowanie i głęboki intelekt były chwalone przez laików i uczonych i wpłynęły na wielu innych autorów i poetów w XXI wieku. Było wiele spekulacji i kontrowersji na temat szczegółów życia Dickinsona, w tym jej orientacji seksualnej, romantycznych przywiązań, jej późniejszych lat samotności oraz edycji i publikacji różnych tomów jej wierszy. Ta biografia służy jedynie jako przegląd jej życia i poezji, a dogłębną analizę pozostawia wielu uczonym, którzy poświęcili lata studiowaniu Emily Dickinson, kobiety i jej dzieł.
Emily Dickinson urodziła się w jednej z najwybitniejszych rodzin w Amherst, Massachusetts 10 grudnia 1830 roku. Była drugim z trojga dzieci Emily Norcross (1804-1882) i Edwarda Dickinsona (1803-1874), absolwenta Yale, odnoszącego sukcesy prawnika, Skarbnika Amherst College i kongresmena Stanów Zjednoczonych. Jej dziadek Samuel Fowler Dickinson (1775-1838) był absolwentem Dartmouth, utalentowanym prawnikiem i jednym z założycieli Amherst College. Zbudował także jeden z pierwszych murowanych domów w New England town przy Main Street, który jest obecnie National Historic Landmark „The Homestead” i jeden z obecnie zachowanych domów Dickinson w Emily Dickinson Historic District.
Emily miała starszego brata Williama Austina Dickinsona (1829-1895) (znanego jako Austin), który poślubił jej najbardziej intymną przyjaciółkę Susan Gilbert w 1856 roku. Jej młodszą siostrą była Lavinia „Vinnie” Norcross Dickinson (1833-1899). Dickinsonowie byli zdecydowanymi zwolennikami edukacji, a Emily również skorzystała z wczesnej edukacji w literaturze klasycznej, studiując pisma Wergiliusza i łaciny, matematykę, historię i botanikę. Do 10 roku życia wraz z rodziną mieszkała z dziadkiem Samuelem i jego rodziną na Main Street. W 1840 roku przenieśli się na North Pleasant Street, okna wychodzące na cmentarz West Street, gdzie odbywały się codzienne pochówki. W tym samym roku Emily wstąpiła do Amherst Academy pod kierunkiem naukowca i teologa Edwarda Hitchcocka.
Dickinson okazał się olśniewającym studentem i w 1847 roku, chociaż była już w pewnym sensie „domową”, w wieku siedemnastu lat Emily wyjechała do South Hadley w Massachusetts, aby uczęszczać do seminarium żeńskiego Mount Holyoke. Została tam niecały rok, a niektóre teorie, dlaczego wyjechała, to tęsknota za domem i zły stan zdrowia. Innym powodem, dla którego niektórzy spekulują, jest to, że kiedy odmówiła podpisania przysięgi publicznie wyznającej swoją wiarę w Chrystusa, jej karcenie przez Mary Lyon okazało się zbyt wielkim upokorzeniem. Po powrocie do domu, w patriarchalnym domu aspirujących polityków, Emily zaczęła pisać swoje pierwsze wiersze. Była wśród społeczeństwa i zgiełku miasta, chociaż zaczęła spędzać więcej czasu samotnie, czytając i utrzymując żywą korespondencję z przyjaciółmi i krewnymi.
w 1855 roku Emily i jej siostra przebywały w miastach Waszyngton i Filadelfia w Pensylwanii, w tym samym roku jej ojciec kupił dom przy głównej ulicy, w którym się urodziła. Wybudował przybudówkę do zagrody, pełną ogrodów i oranżerii. Następnie zorganizował coroczne przyjęcie na rozpoczęcie Amherst College, na które Emily pojawiła się jako łaskawa gospodyni. W 1856 roku brat Emily, obecnie odnoszący sukcesy absolwent Harvardu i prawnik z Amherst, poślubił jej najlepszą przyjaciółkę Susan Gilbert. Przeprowadzili się do swojego domu w pobliżu „evergreenów”, prezentu ślubnego od ojca. Często gościli takich gości jak Ralph Waldo Emerson i Samuel Bowles III (1826-1878), dziennikarz i redaktor Springfield Republican, który opublikował kilka wierszy Emily i stał się jej wielkim przyjacielem i możliwym obiektem uczuć w niektórych jej wierszach. W 1862 Dickinson odpowiedział na wezwanie do składania poezji w Atlantic Monthly. Nawiązała korespondencję z jej redaktorem, Thomasem Wentworthem Higginsonem. Próbował poprawić jej pracę, ale ona nie chciała go zmienić, choć wkrótce stał się przyjaciółmi i spekuluje się, że Emily również miał romantyczne uczucia do niego.
mroczne czasy wkrótce przypadły Emily. W 1864 i 1865 roku udała się do Bostonu ze swoimi kuzynami Norcross, aby odwiedzić okulistę, po czym zabroniono jej czytać i pisać. To byłby ostatni raz, kiedy wyruszyła z Amherst. Na początku 1870 roku chora matka Emily została ograniczona do łóżka i Emily i jej siostra opiekowała się nią. Mniej więcej w czasie, gdy jej ojciec Edward zmarł nagle w 1874 roku, przestała wychodzić publicznie, chociaż nadal utrzymywała kontakty towarzyskie za pośrednictwem korespondencji, pisząc przy biurku w swojej surowej sypialni i wydawała się cieszyć samotnością. Regularnie opiekowała się ogrodami w gospodarstwie i uwielbiała piec, a dzieci z sąsiedztwa czasami odwiedzały ją z ich szalonymi zabawami. W 1878 zmarł jej przyjaciel Samuel Bowles, a inny z jej szanowanych przyjaciół Charles Wadsworth zmarł w 1882, w tym samym roku jej matka Uległa długiej chorobie. Rok później zmarł syn jej brata, Gilbert. Sama Dickinson od jakiegoś czasu cierpiała na własną chorobę nerek, chorobę Brighta, której objawami są przewlekły ból i obrzęk, które mogły przyczynić się do jej odosobnienia od świata zewnętrznego.
„wezwany”: Emily Dickinson zmarła 15 maja 1886 roku, w wieku pięćdziesięciu sześciu lat. Obecnie spoczywa na cmentarzu West Cemetery w Amherst w hrabstwie Hampshire w stanie Massachusetts. Nie życząc nabożeństwa, w zagrodzie odbyło się zebranie. Została pochowana w jednej z białych sukienek, które nosiła w późniejszych latach, z fiołkami przypiętymi do kołnierza przez Lavinię.
chociaż wielu przyjaciół, w tym Helen Hunt Jackson, zachęcało Dickinsona do publikowania jej poezji, tylko garstka z nich pojawiła się publicznie za jej życia. Po jej śmierci jej siostra Lavinia znalazła setki z nich przywiązanych do „fascicles” zszytych własną ręką Emily. Niektóre zostały napisane ołówkiem, tylko kilka zatytułowanych, wiele niedokończonych. Lavinia skorzystała z pomocy Higginsona i Mabel Loomis Todd, aby je edytować i z grubsza uporządkować chronologicznie w Kolekcje: Poems, Series 1 w 1890, Poems, Series 2 w 1891 i Poems, Series 3 w 1896. Edycje były agresywne w stosunku do standaryzacji interpunkcji i kapitalizacji, a niektóre wiersze były przeredagowane, ale w zasadzie było to dzieło miłości. Z przedmowy Thomasa Wentwortha Higginsona do wierszy, Seria 1;
–przebłyski całkowicie oryginalnego i głębokiego wglądu w naturę i życie; słowa i frazy wykazujące niezwykłą żywotność opisowej i wyobraźni, ale często osadzone w pozornie kapryśnej lub nawet surowej ramie….główną cechą tych wierszy jest niezwykły chwyt i wnikliwość.
w 1914 roku siostrzenica Emily, Martha Dickinson Bianchi, opublikowała kolejną z wielu kolekcji. Już w pierwszych kilku tomach jej twórczość przyciągnęła wiele uwagi, choć nie bez jej krytyków. W 1892 roku Thomas Bailey Aldrich opublikował pochlebny przegląd w Atlantic Monthly; była głęboko zabarwiona mistycyzmem Blake ’ a i pod silnym wpływem manieryzmu Emersona….ale niespójność i bezforemność jej-versicles są śmiertelne. W 1955 roku Thomas H. Johnson opublikował pierwszy obszerny zbiór jej wierszy w trzech tomach pt. the Poems of Emily Dickinson, zawierający warianty czytań porównywane krytycznie ze wszystkimi znanymi rękopisami. Johnson ’ s the Letters of Emily Dickinson ukazał się w 1958 roku.
to jest mój list do świata
to jest mój list do świata,
który nigdy do mnie nie napisał,–
prosta wiadomość, którą natura powiedziała,
z czułym majestatem.
jej przesłanie jest oddane
do rąk, których nie widzę;
z miłości do niej, kochani rodacy,
oceniajcie mnie czule!