w lutym, za 19,95 dolarów za sztukę, Fundacja goryla sprzedawała limitowaną akcję ” Koko Plush.”12-calowe stuffies zostały zainspirowane sposobem, w jaki Koko Goryl wyglądał w 1972 roku. To wtedy Penny Patterson, absolwentka psychologii rozwojowej, zaczęła uczyć języka migowego Koko, bezprecedensowego projektu, który zwrócił uwagę międzynarodową. Urodziła się w Zoo w San Francisco 40 lat temu w lipcu tego roku, Koko zachorowała i została oddzielona od matki. Patterson otrzymał goryla na wypożyczenie, a następnie zorganizował jej utrzymanie na dobre, walka udokumentowana w książce „Edukacja Koko” z 1985 roku.
uroczo proporcjonalna, jak znacznie bardziej Owłosiona wersja ludzkiego niemowlęcia, zabawka sugeruje, dlaczego Patterson, Doktor 1979, mógł najpierw zakochać się w Koko. Jako współzałożycielka Gorilla Foundation w Woodside nadal dba o dobro tego stworzenia i przyszłość tego zagrożonego gatunku. Jako Koko.org strona o zakupach, pluszowa zabawka jest przypomnieniem o tym, jak bardzo prawdziwy naczelnik chce mieć własne dziecko: „Koko zasługuje nie tylko na dziecko, ale także na kolejnego ekspresyjnego ambasadora dla następnego pokolenia.”
umiejętności językowe Koko, które Patterson chciałaby zobaczyć, jak uczy małego goryla, są tylko jednym z powodów, dla których Patterson postrzega Koko jako międzygatunkowego wysłannika. Pod opieką Pattersona, Koko stał się głęboko zakulturowany-nie tylko jedząc gotowane jedzenie, zakładając ubrania i drobiazgi, ale także malując i robiąc zdjęcia, używając komputera, świętując Amerykańskie święta i, jak widać we wczesnym dokumencie, karmiąc butelką blond lalkę. Koko pokazał delikatną, wrażliwą stronę niezwykłą dla zwierzęcia, które wielu kojarzyło z King Kongiem.
na kultowym zdjęciu, które znalazło się na okładce National Geographic w styczniu 1985 roku (zrobionym przez współzałożyciela Fundacji Rona Cohna), Koko czule przytula małego kotka, którego nazwała All-Ball. Kiedy Koko dowiedziała się później, że All-Ball został zabity przez samochód, płakała w przedłużającym się pokazie żalu. Ta historia, którą Patterson i Cohn opowiadają w książce Dla Dzieci Koko ’ s Kitten, wywołuje taką empatię, że Fundacja wykorzystuje książkę z 1987 roku w trwającej walce z kłusownictwem. Do afrykańskich szkół rozesłał prawie 50 000 egzemplarzy, w formie miniaturowych broszur.
ale teraz, gdy Koko przeżyła kilka kolejnych domowych kotów, kotek już tego nie zrobi. – Koko ma serce nastawione na dziecko-mówi Patterson w tonie zobowiązującego rodzica, choć nie ma dzieci. Pomimo Towarzystwa męskich goryli przez lata, Koko Nie poczęła-nie z Michaelem, który według Pattersona był bardziej bratem Koko, i nie z ndume, przystojnym srebrniakiem, którego Koko wybrała w ćwiczeniu randkowym, ale któremu rzadko pozwala na fizyczną intymność.
„w gorylach to nie tylko mężczyzna i kobieta—to nie jest dla niej jednostka społeczna” – wyjaśnia Patterson. Naukowcy wiedzą teraz, że zdrowie społeczno-seksualne samic goryli wymaga od nich życia wśród innych samic. Życie z dwoma mężczyznami, tak jak Koko, aż do śmierci Michaela w 2000 roku, jest szczególnie groźne. „W takich warunkach nie mogła zajść w ciążę” – mówi Patterson.
chociaż zapłodnienie in vitro jest opcją, Patterson uważa, że jest to zbyt długi strzał, aby uzasadnić ryzyko związane z znieczuleniem Koko. Patterson chciałaby adoptować małego goryla dla Koko, ale trudno je zdobyć: ogrody zoologiczne utrzymują większość samic goryli na antykoncepcji, więc każdy nowy przyjazd jest poszukiwany. I podczas gdy dekady temu była w stanie kupić Koko i Michaela, dziś Polityka zoo USA polega na pożyczaniu, a nie sprzedawaniu goryli innym instytucjom.
od wielu lat największą nadzieją Patterson jest przeniesienie Koko do tropikalnego sanktuarium, gdzie mogłaby swobodnie wędrować z innymi goryl. 70-akrowy grant z Maui Land and Pineapple Company w 1993 roku był obiecującym pierwszym krokiem w kierunku budowy takiego rezerwatu. Po tym, jak fundacja zebrała 2,5 miliona dolarów i wydała je na fundamenty, pojawiły się jednak powtarzające się niepowodzenia: biurokracja na Hawajach, zmiana właściciela i zarządzania w ML&P, a przede wszystkim wyzwania związane z zebraniem dodatkowych milionów niezbędnych do tego ambitnego projektu. Recesja nie pomogła. Nie doszło też do burzy rozgłosu wokół pozwów o molestowanie seksualne w 2005 roku, w których trzech byłych pracowników Fundacji twierdziło, że Patterson zmusił ich do pokazania piersi Koko. (Patterson zaprzecza zarzutom, a sprawy zostaĹ ’ y umorzone.) Więc Koko i Ndume nadal mieszkają w Woodside hills, gdzie muszą spać w domu w nocy, aby pozostać ciepłym.
nawet gdyby fundacja zebrała wystarczająco dużo pieniędzy na pierwszą fazę rezerwatu-przenoszenie goryli i ich obecnych obiektów—nie wiadomo, jak dobrze Koko dostosuje się do swojego nowego środowiska, nie mówiąc już o możliwości rozmnażania, mówi zoolog Kristen Lukas, przewodnicząca planu przetrwania gatunków goryli (ssp) Stowarzyszenia Ogrodów Zoologicznych i akwariów. „Jeśli przechodzisz przez niektóre z najbardziej krytycznych okresów rozwoju poza grupą społeczną goryli, zaczynasz od tyłu”, mówi. I chociaż ssp dąży do różnorodności genetycznej w swoich zaleceniach hodowlanych, hoduje goryle tylko w instytucjach powiązanych z AZA. Biorąc pod uwagę tę Politykę, nie jest jasne, skąd mogły pochodzić towarzyszki goryli. Jednak ta trudność nie przeszkadza Patterson, której wytrwałość służyła jej dobrze od samego początku jej związku z Koko.
„nigdy nie mówię 'nie mogę’—tylko, że coś jest mniej prawdopodobne”, mówi, zauważając, że polityka azy zmieniała się na przestrzeni lat i że Fundacja cieszy się przyjaźniami z ogrodami zoologicznymi spoza azy, takimi jak te w Europie. Goryle mogą żyć po 50-tce w środowisku zoologicznym i wiadomo, że rodzą po raz pierwszy po 40-tce, Patterson mówi, A Koko może nawet począć i urodzić dziecko w Woodside. „Kluczem do udanego przedsięwzięcia jest po prostu nie poddawanie się.”
ponieważ strona gorilla jest niedostępna dla odwiedzających, spotykam się z Pattersonem w biurach Fundacji Redwood City. Jego ściany ozdobione są kolorowymi grafikami Koko i Michaela, a na półkach wyświetlane są listy fanów i inne pamiątki z szczęśliwszych dni. Równie widoczne są liczne pudełka i segregatory papierów, które fundacja jest zbyt krótka i niedofinansowana, aby prawidłowo archiwizować. (Siedmiu pracowników pracuje bezpośrednio z Koko i Ndume; 50 wolontariuszy pomaga pięciu pracownikom biurowym w utrzymaniu, biznesie, badaniach i edukacji.) Patterson, lat 64, wyglądająca tak delikatna, jak często fotografowana młodsza jaźń, teraz wydaje się bardziej krucha i wrażliwa. Otwarcie mówi o swoim czasochłonnym poświęceniu dla Koko i finansowych zmagań Fundacji, opłakując stopniowy zanik materiału wideo jej projektu.
cokolwiek stanie się z jej materiałami badawczymi, pozostawiła trwały ślad. Lyn Miles, prymatolog zainteresowana osobowością małp człekokształtnych (i która nauczyła języka migowego orangutan Chantek), mówi, że Patterson początkowo wzbudziła podejrzenia naukowców, prezentując swoje odkrycia najpierw opinii publicznej, a dopiero później publikując w recenzowanych czasopismach. „Ale wiele z tego, co teraz odkrywamy, potwierdza niektóre z jej twierdzeń”, mówi Miles, ” więc może musiałeś zrobić bieg końcowy wokół społeczności naukowej.”
to byłaby smutna ironia, gdyby nalegając na osobowość goryla, Patterson udowodnił, że za bardzo antropomorfizował Koko. Czy Koko mogła stracić istotne części swojej gorillahood? Tylko z perspektywy czasu możemy odpowiedzieć na to pytanie – a nawet wtedy, w sposób niejawny.
sama Patterson nie żałuje kompromisu, jaki zrobiła w skupieniu się na języku. „Wiele osób może budować rodziny goryli; nie ma nikogo, kto mógłby zrobić to, co my zrobiliśmy.”
Marina Krakowska, rocznik ’92, jest współautorką sekretów Moneylab: Jak Ekonomia Behawioralna Może Poprawić Twoją Firmę (Portfolio / Penguin).