Rulfo, Juan

geboren: 1918, Apulco, Mexico

overleden: 1986, Mexico-Stad, Mexico

nationaliteit: Mexicaans

GENRE: fictie, drama

grote werken:
The Burning Plain and Other Stories (1953)
Pedro Páramo (1955)
the Golden Cock, and Other Film Scripts (1980)

overzicht

hoewel de Mexicaanse schrijver Juan Rulfo ‘ s literaire productie mager was, heeft het een impact gehad op Latijns-Amerikaanse verhalende fictie. Zijn populariteit, niet alleen in Latijns-Amerika, maar ook in Europa, kan worden verklaard door het feit dat zijn verzameling korte verhalen The Burning Plain, and Other Stories (1953) en zijn roman Pedro Páramo (1955) de essentie van het platteland van Mexico en zijn bevolking op een krachtige manier vastleggen.Juan Nepomuceno Carlos Pérez Rulfo Vizcaíno (Apulco, 16 mei 1918) was de zoon van Juan Nepomuceno Pérez, een ambtenaar, en María Vizcaíno Arias de Pérez. Kort na Rulfo ‘ s geboorte verhuisde zijn familie naar het nabijgelegen San Gabriel, de stad die een onuitwisbaar beeld in zijn geest achterliet en later werd geïntegreerd in zijn fictie.In San Gabriel ging Rulfo met zijn twee broers naar de lagere school en beleefde hij de Cristero-opstand (1926-1927), een religieuze oorlog die uitbrak in Centraal Mexico tussen gewapende katholieken en de antikatholieke Mexicaanse regering over antiklerikale bepalingen van de Mexicaanse grondwet van 1917. Zijn vader werd vermoord in 1925, die een diepe emotionele wond in de jonge jongen, en twee jaar later zijn moeder stierf aan een hartaanval. In 1928 werden Rulfo en zijn broers naar Guadalajara gestuurd en in de Luis Silva school voor weeskinderen geplaatst, waar Rulfo tot 1932 bleef. Hoewel Rulfo ‘ s leven instabiel was, was de Mexicaanse regering politiek stabiel geworden met de vorming van wat bekend werd als de industriële Revolutionaire Partij.Rulfo werd ingeschreven aan de Universidad De La Guadalajara, maar op dezelfde dag dat hij naar school ging, werd een staking uitgeroepen door de studenten en werd de universiteit gesloten. Vanwege de staking ging hij begin 1934 naar Mexico-stad, waar hij rechten studeerde aan de Nationale Universiteit. Zodra zijn financiële hulp van een oom stopte, verliet Rulfo de universiteit en begon werk te zoeken. Van 1935 tot 1945 werkte hij bij het Ministerie van Binnenlandse Zaken als immigratieagent.In Mexico-Stad schreef Rulfo al snel een roman, waarvan weinig bekend is, behalve de titel, Son of Affliction, en een kort fragment, “A Piece of Night”, gedateerd januari 1940, maar pas in 1959 gepubliceerd. Hoewel dit fragment een hoofdstuk lijkt te zijn van een langer werk, heeft het de structuur van een kort verhaal. Het fragment weerspiegelt de stijl en verhalende techniek van latere verhalen van Rulfo, zoals de aura van vaagheid die zweeft over de identificatie van mensen en dingen, evenals de besluiteloosheid van de personages, die worden omgeven door een gevoel van mysterie.Eerste publicaties Rulfo had het geluk om als immigratielid Efrén Hernández te hebben, een talentvol schrijver van korte verhalen van wie hij veel leerde over de kunst van het schrijven. Hernández introduceerde Rulfo aan Marco Antonio Millán, de redacteur van het literaire tijdschrift América, waar Rulfo in 1945 zijn eerste verhaal publiceerde: “Life Is Not Very Serious about Things.”

het verhaal, op een bepaald moment afgewezen door Rulfo als onwaardig van zijn vermogen, kan alleen worden beschouwd als inferieur in vergelijking met de twee anderen die hij publiceerde in hetzelfde jaar, 1945, tijdens een bezoek aan Guadalajara. Daar sloot hij zich aan bij Juan Joseé Arreola en Antonio Alatorre in de publicatie van het literaire tijdschrift Pan, waar twee van Rulfo ‘ s beste verhalen, “Macario” en “ze gaven ons het Land,” verschenen in Juli en November van dat jaar. In deze twee verhalen toont Rulfo een beheersing van techniek en stijl die niet aanwezig was in zijn eerdere inspanningen. Deze twee Pan verhalen zijn zijn eerste belangrijke werken.Rulfo trouwde in 1947 met Clara Aparicio, met wie hij drie zonen had, Francisco, Pablo en Juan Carlos, en een dochter, Claudia. Terug in Mexico-Stad datzelfde jaar nam hij een baan aan als publicist, een positie die hij tot 1954 bekleedde. In 1952 ontving hij een fellowship van het Centro de Escritores Mexicanos, waardoor hij meer tijd kon besteden aan het schrijven. Het was rond deze tijd dat hij besloot om zijn verhalen te verzamelen, zowel gepubliceerd als ongepubliceerd.

dit eerste boek, dat een onmiddellijk succes was, werd het volgende jaar gepubliceerd onder de titel van een van de verhalen, El llano en llamas, y otros cuentos (the Burning Plain, and Other Stories) (1953). Het Centro fellowship werd met een jaar verlengd en aangenomen wordt dat hij in deze periode de roman Pedro Páramo (1955) schreef. In 1955 accepteerde hij een positie bij de regering om het stroomgebied van de Papaloapan in het zuiden van Mexico te ontwikkelen. Het project werd stopgezet in 1956, en Rulfo was terug in Mexico-Stad. Twee jaar later keerde hij terug naar kantoor, ditmaal belast met de archieven van de Sociedad Mexicana de Geografía y Estadística. Hij hield blijkbaar van dit soort werk, dat geschikt was voor zijn rustige, teruggetrokken karakter.Korte reis terug naar Guadalajara ontevreden over het leven in Mexico-stad, ging hij in 1959 met zijn familie terug naar Guadalajara op zoek naar vrede en rust. Echter, in deze hoofdstad van de staat, dingen ging van kwaad naar erger, zijn leven wordt gecompliceerd door zijn zware drinken en slechte gezondheid. Terwijl hij bij Televicentro werkte, vond hij tijd om een korte roman te schrijven, The Cockfighter, die hij niet publiceerde, en het script voor een korte film, The Plunder. Maar in 1962 ging hij terug naar Mexico City, Deze keer om voor de rest van zijn leven te blijven.Het publiek moest wachten tot 1980 om een nieuw boek van Rulfo te lezen. The Golden Cock, and Other Film Scripts is een slank volume van slechts 143 pagina ‘ s dat bestaat uit zijn twee grote werken van fictie en zijn filmscripts. Het is niet duidelijk of deze teksten zijn gereconstrueerd uit de films, uit de originele scripts, of dat het de originele versies zijn die door Rulfo in de vroege jaren 1960 zijn geschreven.

ervaren fotograaf in 1980 publiceerde Rulfo ook Inframundo, met zijn foto ‘ s die zich voornamelijk richten op het platteland van zijn geboortestreek, het zuidelijke, kale, droge, economisch achtergestelde deel van de centrale Mexicaanse staat Jalisco. Terwijl Mexico politiek stabiel was geworden, economisch was uitgebreid en de opkomst van de middenklasse na de Tweede Wereldoorlog zag, was er nog steeds algemene verwaarlozing van de armste segmenten van de bevolking. Veel boeren, zoals degenen die in Jalisco woonden, waren niet veel beter af dan in 1910.Rulfo leed sinds 1985 aan longkanker en overleed aan een hartaanval in Mexico-Stad op 7 januari 1986.

literaire en historische tijdgenoten

:

Ingmar Bergman (1918-2007): Zweedse film-en toneelregisseur wordt algemeen erkend als een van de grootste en meest invloedrijke filmmakers van de moderne cinema. Zijn films zijn Smiles of a Summer Night (1955).Jorge Luis Borges (1899-1986): Argentijns schrijver verantwoordelijk voor de “Boom”, een literaire beweging waarvan Rulfo deel uitmaakte. Zijn korte verhalencollecties omvatten the Garden of Forking Paths (1941).Leonard Bernstein (1918-1990): Amerikaans dirigent, componist, auteur, muziekdocent en pianist, vooral bekend om zijn langdurige relatie met de New York Philharmonic. Hij schreef de muziek voor Broadway musicals zoals West Side Story (1957).Gabriel García Márquez (1927–): een van de bekendste Latijns-Amerikaanse fictie schrijvers, Márquez heeft Rulfo als een belangrijke invloed genoemd. Zijn romans omvatten Love in the Time of Cholera (1985).Carlos Fuentes (1928–): Mexicaans schrijver met wie Rulfo samenwerkte aan zijn scenario voor The Golden Cock. Fuentes ‘ romans omvatten Aura (1962).

literaire werken

Rulfo ‘ s favoriete auteurs waren romanschrijvers, vooral de leidende Russen, Scandinaviërs, Italianen, Amerikanen en Brazilianen. Zijn interesse in literatuur, en vooral fictie, had zijn wortels in zijn vroege jaren in San Gabriel. De lokale priester had Rulfo ‘ s grootmoeder een kleine bibliotheek achtergelaten die Rulfo gebruikte. De eerste romans die hij las waren de boeken van avontuur van Emilio Salgari en Alexandre Dumas. Daarna raakte hij geïnteresseerd in Engelse, Amerikaanse en Noord-Europese romanschrijvers. Onder de hedendaagse Franse schrijvers, een van zijn favorieten was Jean Giono; onder de Duitsers, Günter Grass; en onder de Italianen, Vasco Pratolini.Het belang van plaats en geschiedenis in Pedro Páramo Rulfo zei dat het idee van het schrijven van een roman over San Gabriel, de stad waar hij zijn jeugd had doorgebracht, naar hem kwam “uit een eerdere periode. Het was, kan gezegd worden, bijna gepland ongeveer tien jaar eerder. Ik had geen enkele regel geschreven toen het al draaide in mijn gedachten.”De setting, de personages, de toon, en de narratieve apparaten gevonden in zijn korte verhalen verschijnen in de roman. Het grote verschil is dat in de roman alle mensen dood zijn. Het idee van het creëren van een spookstad waar de inwoners blijven wonen nadat ze zijn gestorven kwam naar Rulfo na een bezoek dat hij maakte aan San Gabriel, waar, in plaats van het vinden van de geïdealiseerde stad die hij had in zijn geest jarenlang, vond hij een spookstad. De roman, Pedro Páramo, is het resultaat van een verlangen om deze stad weer tot leven te brengen.In de roman Pedro Páramo overheerst de aanwezigheid van de dood. Deze preoccupatie met de dood als thema is ook kenmerkend voor de meeste korte verhalen van Rulfo. In de stad praten de doden over moorden en dood, en in hun graven, gaan ze verder met hun gesprekken over de dood. Rulfo ‘ s preoccupatie met dood en geweld was misschien te wijten aan de vele ontmoetingen die hij zelf had met de dood—de revolutie, de Cristero-opstand van de late jaren 1920, en de gewelddadige dood van een aantal van zijn familieleden. Zowel zijn vader als zijn oom werden vermoord, en zijn grootvader werd opgehangen aan zijn duimen en verloor hen.Hoewel critici hem vaak categoriseren als een regionale schrijver, hebben veel commentatoren erkend dat zijn werk strikt regionale zorgen overstijgt, universele thema ‘ s belichaamt en metafysische, sociale en politieke vragen belichamen. Zijn literaire reputatie is alleen gebaseerd op de verhalen in de brandende vlakte, en andere verhalen en de roman Pedro Páramo. Beide oogstte kritische en populaire lof, eerst in Mexico, dan in het buitenland.Pedro Páramo critici zijn het erover eens dat met de publicatie van Pedro Páramo de Mexicaanse roman een hoge graad van perfectie bereikte. In zijn essay “Landscape and the Novel in Mexico”, schrijft Octavio Paz, “Juan Rulfo is de enige Mexicaanse romanschrijver die ons een beeld heeft gegeven—in plaats van slechts een beschrijving—van onze fysieke omgeving. Net als Lawrence en Lowry heeft Hij ons geen fotografische documentatie of een impressionistisch schilderij gegeven; Hij heeft zijn intuïties en persoonlijke obsessies geïncarneerd in steen, in stof, in woestijnzand. Zijn visie op deze wereld is echt een visie op een andere wereld.”In de nieuwe Spaans-Amerikaanse roman, schrijft Carlos Fuentes,” is het werk van Juan Rulfo niet alleen de hoogste uitdrukking die de Mexicaanse roman tot nu toe heeft bereikt: via Pedro Páramo kunnen we de draad vinden die ons naar de nieuwe Latijns-Amerikaanse roman leidt.”

Responses to Literature

1. bespreek in een groep welke spoken in Pedro Páramo het meest behulpzaam zijn en welke niet. Waarom zou dit zijn?
2. onderzoek San Gabriel, Mexico, de plaats waar Rulfo het vaakst over schreef. Wat denk je dat hem naar dit gebied trok? Schrijf een paper met uw bevindingen en conclusies over de zaak.
3. lijkt de Gouden pik op een film of een verhaal? Wat is het verschil? Schrijf een essay dat deze vragen beantwoordt.Vergelijk Pedro Páramo in een essay met Gabriel García Márquez ‘ honderd jaar eenzaamheid. Wat hebben de steden gemeen?

gemeenschappelijke menselijke ervaring

Rulfo ‘ S Pedro Páramo gaat over een stad vol dode mensen. De geesten in deze roman proberen hun verhalen over dood en verraad te vertellen. Hier zijn een paar andere verhalen die spoken als belangrijke personages feature:

Hamlet (1599-1601), een toneelstuk van William Shakespeare. De geest van prins Hamlet ‘ s vader keert terug op een nacht om Hamlet te vertellen dat hij werd vermoord door zijn broer, koning Claudius.

The Changer (1980), een film van Peter Medak. In een griezelige Victoriaanse herenhuis, moet een man het mysterie van een kind klopgeest ontrafelen en bepalen wat hij wil.

Beloved (1987), een roman van Toni Morrison. In deze Pulitzer Prize–winnende roman komt een geest terug om haar moeder, een ontsnapte slaaf, te achtervolgen.

The Others (2001), een film van Alejandro Amenábar. Dit verhaal van een vrouw en haar kinderen die verhuizen naar een oud herenhuis spiralen uit de hand wanneer bovennatuurlijke gebeurtenissen beginnen te gebeuren in het huis.

bibliografie

Books

Foster, David William. Juan Rulfo.”In Mexican Literature: A Bibliography of Secondary Sources. Metuchen, N. J.: Scarecrow, 1981.

Freeman, George Ronald. Paradijs en val in Rulfo ‘ S “Pedro Páramo”: Archetype en structurele eenheid. Cuernavaca, Mexico: Centro Intercultural de Documentación, 1970.

Fuentes, Carlos. La nueva novela hispanoamericana. Mexico City: Mortiz, 1969.

Leal, Luis. Juan Rulfo. Boston: Twayne, 1983.

Paz, Octavio. “Landscape and the Novel in Mexico.”In Wisselstroom. Vertaald door Helen R. Lane. New York: Viking, 1973.Borgeson, Paul W., Jr. ” The Turbulent Flow: Stream of Consciousness Techniques in the Short Stories of Juan Rulfo.”Revista de Estudios Hispánicos 13 (1979): 227-52.Ekstrom, Margaret Virginia. “Gefrustreerde zoektocht in de verhalen van Juan Rulfo.”American Hispanist 12 (1976): 13-16.Hayes, Aden W. “Rulfo’ s Counter-epic: Pedro Páramo and the Stasis of History.”Journal of Spanish Studies: Twentieth Century 7 (1979): 279-96.Peavler, Terry J. ” Textual Problems in Pedro Páramo.”Revista de Estudios Hispánicos 19 (1985): 91-99.