to mylące, że większość obrazów rodzimego oporu wobec narzucania federalnego przedstawia mężczyzn. Każde wyszukiwanie w Internecie na ten temat przedstawia rdzenną patriarchalną hierarchię. Na szczycie znajduje się klub chłopięcy, który był założycielem American Indian Movement (Aim), a następnie rdzenni mężczyźni dzierżący broń podczas okupacji Wounded Knee w 1973 roku, a wreszcie męscy członkowie Indian wszystkich plemion na wyspie Alcatraz w 1969 roku. Od pokoleń Media utrwalają tę wizualną narrację jako wszechogarniającą, ale nie jest to ostateczny opis. W każdym przypadku kobiety były nie tylko obecne, były przywódcami. Większość studentów, którzy uczęszczają na tribal college lub uniwersytet (TCU) identyfikuje się jako kobieta. Rozważając polityczne zaangażowanie na własną rękę, mogą znaleźć inspirację w wysiłkach kobiet-wojowniczek, które były przed nimi.
rdzenne kobiety zawsze trzymały się blisko swoich męskich odpowiedników w walce z kolonializmem. Początkowo oznaczało to wykonywanie aktów buntu w konflikcie zbrojnym. Podczas wojny rewolucyjnej dyplomatka Irokezów Molly Deganwadonti szpiegowała Amerykanów w zamian za zapewnienie Brytyjczyków, że koloniści zostaną powstrzymani przed zabraniem większej ilości ziemi Irokezów. Pod koniec XIX wieku Victorio i Geronimo odnosili sukcesy podczas wojen Apaczów głównie dzięki Chiricahua Lozen, wojownikowi i Prorokowi, który został obdarzony przez swojego Stwórcę darem przewidywania ruchów wroga. Wojownik Oglala Lakota Crazy Horse mógł poprowadzić w 1876 roku walkę obronną przeciwko 7. Kawalerii w bitwie pod Little Bighorn, Ale To właśnie członek plemienia Czejenów z północy, Buffalo Calf Trail Woman, strącił generała George ’ a Armstronga Custera z konia, co doprowadziło do jego śmierci.
Lower Brule Sioux Tribal Member Nick Estes’ Our History is the Future to audiobook, który opisuje natywną wytrwałość, celebrując rolę kobiet we współczesnym i historycznym oporze wobec osadniczego kolonializmu. Skupiając się na Oceti Sakowin, Estes śledzi działania polityczne przeciwko złamanym obietnicom od Traktatu z Fort Laramie z 1851 roku do rurociągu dostępu Dakotów. Estes podkreśla, że pierwsi osadnicy nie chcieli angażować się w negocjacje biznesowe lub dyplomatyczne z rdzennymi kobietami, wprowadzając w ten sposób patriarchalne praktyki do społeczeństw plemiennych. Ta zmiana paradygmatu pokoleniowego była widoczna w XX wieku, gdy męskie głowy AIM odmawiały zwrócenia uwagi mediów na swoje kobiece odpowiedniki. Mimo to rodzime liderki utrzymywały się w obu Amerykach, kształcąc młodzież, zgłaszając pretensje do Organizacji Narodów Zjednoczonych i rozpoczynając bezczynne ruchy „No More” I „No Dapl” w celu ochrony genialnej ziemi Przed eksploatacją zasobów w Kanadzie i Stanach Zjednoczonych. Baryton czytelnika Billa Andrew Quinna nadaje wagę każdemu aspektowi tego aktualnego i niezbędnego manifestu, który potwierdza to, co rodzime narody wiedzą, że jest prawdziwe.
Estes pozwala również na bezpośrednie połączenie ze studentami TCU, zauważając, że aktywistka i pisarka Yankton Dakota Zitkála-Šá „nieubłagane poparcie dla odnowy politycznej i samostanowienia Indian amerykańskich” od 1916 r.aż do jej śmierci w 1938 r. wszystko, co utorowało drogę do powstania ruchu Czerwonej władzy po ii Wojnie Światowej. Wkrótce potem, zamiłowanie tubylców do edukacji plemiennej ustąpiło miejsca ruchowi plemiennych uczelni, a wiele TCU zostało zapoczątkowanych i prowadzonych przez zdeterminowane kobiety. College of Menominee Nation, którego studentom służę, został założony w 1993 roku przez Dr. Verna Fowler, wizjonerska przywódczyni, która znalazła swój głos, opowiadając się za przywróceniem Menominee z Federalnego statusu terminacji w 1973 roku u boku setek kobiet, w tym ady Deer, Sylvii Wilbur, Shirley Daly i Agnes Dick.
Edukacja przyszłych przywódców jest wspierana w całym kraju Indyjskim, a film dokumentalny Christiny D. King i Elizabeth A. Castle ’ a Warrior Women dzieli się osobistymi szczegółami obejmującej rolę matek w praktyce Indyjskiego samostanowienia. Film opisuje doświadczenia Madonny Thunder Hawk (Oglala Lakota), która stworzyła szkołę przetrwania AIM opartą na trzech filarach—zaszczepianiu uczniom wiedzy o tym, jak najlepiej chronić swoją ziemię, korzystać z praw traktatowych i praktykować swoją kulturę. Thunder Hawk nadal rozpowszechnia Ewangelię hinduskiej, plemiennie dokładnej edukacji, która ma nadzieję, że rozkwitnie w obu Amerykach. Film pokazuje, że pokojowy Aktywizm jest wyuczonym zachowaniem, które każde pokolenie musi opanować.
rezultatem jest uznanie, że kobiety zapisane do TCUs są literalnymi i przenośnymi córkami rodzimych aktywistów, którzy przyszli przed nimi. Niezależnie od tego, czy chodzi o rurociągi na Dakotach, wydobycie uranu na południowym zachodzie, czy wydobycie odkrywkowe w pobliżu rzeki Menominee, są oni zobowiązani do ochrony swojej ziemi i dróg życia dla przyszłych pokoleń. Przypomnijmy wszystkim naszym uczniom, że muszą uczestniczyć w samostanowieniu, ponieważ rodzima suwerenność zawsze była i zawsze będzie koedukacyjnym przedsięwzięciem.
Ryan Winn uczy angielskiego, teatru i Komunikacji w College of Menominee Nation.
Źródła
Estes, N. (2019). Nasza historia jest przyszłością. . Old Saybrook, ct: Tantor Audio.
King, C. D., Pittman, A. M., & Castle, E. A. (producenci), King, C. D., & Castle, E. A. (reżyserzy). (2018). Wojownicze Kobiety. . Stany Zjednoczone: Vision Maker Media.
: Opinie wyrażone w dociekliwych akademickich lub innych kolumnach opinii publikowanych przez Tribal College Journal (TCJ) niekoniecznie odzwierciedlają opinie TCJ lub American Indian Higher Education Consortium.