cel: głęboka stymulacja mózgu (DBS) to skuteczne leczenie wielu zaburzeń ruchowych, w tym choroby Parkinsona (PD). Chociaż leczenie to jest dostępne od dziesięcioleci, badania nad długoterminowymi wynikami pacjentów były ograniczone. Autorzy zbadali przeżywalność i długoterminowe wyniki pacjentów z PD leczonych DBS. Metody: Autorzy przeprowadzili retrospektywną analizę, wykorzystując dokumentację medyczną swoich pacjentów, aby zidentyfikować pierwszych 400 kolejnych pacjentów, którzy przeszli implantację DBS w swojej instytucji w latach 1999-2007. Dokumentacja medyczna została wykorzystana do uzyskania wyjściowych danych demograficznych i stanu neurologicznego. Autorzy przeprowadzili analizy przeżycia z wykorzystaniem estymacji Kaplana-Meiera i regresji wielowymiarowej z wykorzystaniem modelowania zagrożeń proporcjonalnych Coxa. Badania telefoniczne były wykorzystywane do określenia długoterminowych wyników. Wyniki: Dane demograficzne kohorty pacjentów z PD (N = 320) przedstawiały się następująco: średni wiek 61 lat, 70% mężczyzn, 27% pacjentów miało co najmniej 1 chorobę współistniejącą (choroba wieńcowa, zastoinowa niewydolność serca, cukrzyca, migotanie przedsionków lub zakrzepica żył głębokich). Analiza przeżycia Kaplana-Meiera na podgrupie pacjentów z co najmniej 10-letnią obserwacją (N = 200) wykazała prawdopodobieństwo przeżycia 51% (średni wiek w chwili śmierci 73 lata). Stosując regresję wielowymiarową, autorzy stwierdzili, że wiek w momencie implantacji (HR 1,02, p = 0,01) i płeć męska (HR 1,42, P = 0,02) były prognostyczne dla zmniejszenia przeżycia. Liczba chorób współistniejących nie była istotnie związana z przeżywalnością (p > 0, 5). Badania telefoniczne ukończyło 40 chorych, którzy przeżyli(średni wiek 55,1 ± 6,4 lat, 72,5% mężczyzn, 95% jąder podhalanowych DBS, średni okres obserwacji 13,0 ± 1,7 lat). Drżenie najlepiej odpowiadało DBS (72,5% pacjentów poprawiło się), podczas gdy inne objawy motoryczne pozostały stabilne. Zdolność do prowadzenia czynności codziennego życia (ADLs) pozostała stabilna (opatrunek, 78% pacjentów; załatwianie spraw, 52,5% pacjentów) lub pogorszyła się (przygotowywanie posiłków, 50% pacjentów). Zadowolenie pacjentów utrzymało się jednak na wysokim poziomie (92.5% zadowolonych z DBS, 95% poleciłoby DBS, a 75% uznało, że zapewnia kontrolę objawów). Wnioski: DBS dla PD wiąże się z 10-letnim wskaźnikiem przeżycia wynoszącym 51%. Dane ankietowe sugerują, że chociaż DBS nie zatrzymuje progresji choroby w PD, zapewnia trwałe złagodzenie objawów i pozwala wielu osobom utrzymać ADLs przez długoterminową obserwację większą niż 10 lat. Ponadto zadowolenie pacjentów z DBS pozostaje wysokie podczas długotrwałej obserwacji.