de nieuwere antifungale middelen itraconazol, terbinafine en fluconazol zijn beschikbaar gekomen voor de behandeling van onychomycose in de afgelopen 10 jaar. Gedurende deze periode hebben deze agenten griseofulvin als agent van keus voor onychomycose vervangen. In tegenstelling tot griseofulvin, hebben de nieuwe agenten een breed spectrum van actie die dermatophytes, Candida species en nondermatophyte vormen omvat. Elk van de 3 orale antischimmelmiddelen, terbinafine, itraconazol en fluconazol, is effectief tegen dermatofyten, waarbij relatief minder gegevens beschikbaar zijn voor de behandeling van Candida-soorten en niet-dermatofytenvormen. Itraconazol is effectief tegen Candida onychomycose. Terbinafine kan werkzamer zijn tegen C. parapsilose in vergelijking met C. albicans; bovendien kan bij Candida species een hogere dosis terbinafine of een langere behandelingsduur nodig zijn in vergelijking met het regime voor dermatofyten. De minste ervaring met de behandeling van onychomycose is met fluconazol. Griseofulvin is niet effectief tegen Candida-soorten of de nondermatofyte schimmels. Het belangrijkste gebruik van griseo-fulvin is momenteel om tinea capitis te behandelen. Ketoconazol kan door sommigen worden gebruikt voor de behandeling van tinea versicolor met een kort doseringsschema dat het gebruik van slechts enkele doses vereist. De voorkeursregimes voor de 3 orale antimycotica zijn als volgt: itraconazol – pulstherapie waarbij het geneesmiddel gedurende 1 week wordt toegediend met 3 weken zonder behandeling tussen opeenvolgende pulsen; terbinafine – continue eenmaal daagse therapie; en fluconazol – eenmaal per week behandeling. Het regime voor de behandeling van dermatophyte onychomycose is: itraconazole – 200mg tweemaal daags voor I week per maand x 3 pulsen; terbinafine – 250 mg/dag 12 weken; of, fluconazole – 150 mg/wk tot de abnormaal-verschijnende nagelplaat is gegroeid, typisch over een periode van 9 tot 18 maanden. Voor de 3 orale antischimmelmiddelen hebben de meest voorkomende bijwerkingen betrekking op de volgende systemen, gastro-intestinale (bijvoorbeeld misselijkheid, gastro-intestinale problemen, diarree, buikpijn), cutane eruptie en CNS (bijvoorbeeld hoofdpijn en malaise). Elk van de nieuwe schimmeldodende agenten is rendabeler dan griseofulvin voor de behandeling van onychomycose en wordt geassocieerd met hoge naleving, gedeeltelijk wegens de kortere duur van therapie. De nieuwere schimmeldodende agenten worden over het algemeen goed getolereerd met druginteracties die gewoonlijk voorspelbaar zijn.